Hotel Restaurant Hollerather Hof is in 1933/1934 in opdracht van het toenmalige gezag gebouwd door Heinrich Kampschulte. Het hotel moest dienen als voorbeeld voor alle hotels in de Eifelregio en werd uitgerust met de modernste snufjes, zoals koud en warm stromend water en centrale verwarming. Het hotel stond destijds bekend als "Sporthotel Hollerather Hof".

Gelijktijdig met de voltooiing van de Hollerather Hof werd namelijk ook de "Adolf Hitler Schans" geopend. Deze skischans was de grootste en modernste in de regio en diende als primaire oefenschans voor de "Westdeutschen Skiverband". Het hotel bood onderkomen aan de leden van deze skivereniging.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de schans vernietigd evenals de meeste huizen en gebouwen in Hollerath. Dit is niet zo vreemd, want het gebied was het toneel van het bekende Ardennenoffensief. Het Ardennenoffensief was een plan van Adolf Hitler om de meest noordelijke troepen van de geallieerden aan het westelijke front af te snijden van hun bevoorradingslijnen en ze te vernietigen. De strijd duurde van 16 december 1944 tot 25 januari 1945 en was het laatste offensief van het Duitse leger.

De reden dat het hotel grotendeels gespaard bleef is te danken aan het feit dat het werd gebruikt als ziekenhuis. Het hotel lag direct achter de linie en was hiervoor dus zeer geschikt. Het hotel is grotendeels gespaard gebleven dankzij het rode kruis op het dak.

Omdat de Hollerather Hof één van de weinige gebouwen was dat nog intact was, werd na de oorlog de kelder gebruikt als kerk. Ook de zondagsschool vond onderdak in het hotel. Verder bood het hotel onderdak aan vluchtelingen en daklozen en was de gaarkeuken hier gevestigd.

In 1954 werd het hotel gekocht door Lambert Faßbinder, die het hotel volledig heeft gerenoveerd. In de jaren hierna kwam het toerisme weer op gang en daarmee ook het hotel weer tot bloei. Hotel Hollerather Hof was bekend in de hele Eifelregio en ver daarbuiten en stond ook culinair zeer goed aangeschreven.

In 1968 kocht weduwe Hildegard Klode het hotel. In de weekenden had zij het zo druk dat de straten rond het hotel vol stonden met geparkeerde auto's. Veel klanten kwamen hier vooral vanwege haar overheerlijke soep. Aan het eind van de jaren zeventig werd Hildegard ziek en kwam haar zoon Erich haar helpen in het bedrijf. Hij studeerde voor sportleraar, maar het lot beschikte anders.

In 1980 heeft hij het hotel van haar overgenomen. Hij paste het hotel aan de eisen van die tijd aan en bouwde onder meer een zwembad in de kelder. Ook werd het hotel aan de buitenkant volledig geïsoleerd. Deze isolatielaag heeft ervoor gezorgd dat het hotel het huidige fachwerk uiterlijk kreeg.

In de jaren die volgden nam het toerisme in de Eifel sterk af. Bus- en vliegreizen werden steeds betaalbaarder en toeristen gingen massaal naar Spanje, Griekenland en Turkije. In de Eifel was niet veel meer te doen en vele hotels hebben de deuren gesloten. Ondanks het afnemende toerisme heeft de Hollerather Hof toch weten te overleven.

Sinds een aantal jaren komen de toeristen echter langzaam weer terug naar de Eifel. Het uitroepen van een deel van de Eifel als Nationaal Park in 2004 heeft hier erg aan bijgedragen.

Op 15 februari 2012 is Hotel Hollerather Hof overgenomen door Auke Beetstra en Ed Bos. Na een grondige renovatie van het restaurant, de keuken, receptie en bar & lounge is het hotel klaar voor een nieuwe hoofdstuk van haar geschiedenis.